iç dökümü

yazıcam diye yüzüncü sayfayı açışım.. yazamıyorum. yazarsam küfür edicem sanki. yazarsam çoğalıcak sanki. yazarsam dile gelemicek sanki içimdeki cümleler.
günlük tutmayalı uzun yıllar oldu.tutmak da istemiyorum zaten. sadece iç dökümüne ihtiyacım var. ve iç dökümüne ihtiyacım olan zamanda sevgilimin telefonu kapalı olduğu için ona dükkandan ulaşmaya çalışıyorum. o da sinirli bi ses tonuyla "sonra konuşuruz damla" deyip çat kapatıyo.
peki ben onun sorunlarıyla ilgilenirken neden o benim sorunlarımla ilgilenmiyo? hemen söyliyim. çünkü sorunlarımı kısmen biliyo, neler hissettiğimi ne kadar hat saffada olduğunu bilmese de.ve bildiği için de görüştüğümüz zaman diyo ki yine ailenle sorun olmuştur, yine sen evde daralmışsındır. iyi de bu benim için artık dayanılmaz bi hal almış, artık eve gitmek bile istemiyorum, artık çok yoruldum. güldüğüme bakmayın.
düşünmemeye çalışıyorum. düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünürsün ya, öyle debeleniyorum top böcekleri gibi. bi o yana kıvrılıyorum bi bu yana. ne yana gitsem sersemliyorum. kendime gelemiyorum çünkü kendimden gittiğimi bile unutmuşum.
ve farkettim ki acı da olsa; insanlar birbirlerine kurduklar cümleleri hoyratca kullanıyolar ve ufak bir depremde yıkılıyor cümleler de insanlar da.
beni tamamlayacağını düşündüğüm o insan yok artık. çünkü onun ayrı bi hayatı, toz kondurmamak için tozlarının başında beklediği bi ailesi var.evet çok güzel. herşey yolunda. mış gibi yapmaya mecalim yok. bi sorun varsa iki kişi bunu kendi arasında konuşur. biz sorunlarımızı konuşacağımız günlerde birbirimizin yokluklarına arkadaşlık ediyoruz. onun için istediğim şey, artık kendi rahat ettiği yerde olmasıdır. ve bunu o kadar net hissediyorum ki, o böyle zamanlarda onu rahatsız eden gerizekalıların yanında olmayı tercih ediyor. sorun sorunu çeker. o yüzden burda yalnız ya da arkadaşlarımla olmayı tercih ediyorum ve böyle olduğu için de mutlu hissediyorum kendimi. ve şunu farkettim ki erkekler birbirlerine çok aşağılık küfürler bile etseler ertesi gün hiç bişey olmamış gibi devam ediyolar. bu ikiyüzlülük değil de nedir. evet yine arkadaşlar.evet yine harika geçiniyolar. çünkü erkek kişi sevgilisini bırakabilmeyi becerebilmiştir. ve erkek kişi egosunu tatmin etmiştir çevresine karşı. neyse çevrelerine göre bi yaşam sürdürmeye devam ededursunlar, biz çıkalım kerevetine. öptüm bye. aslında inanın bu yazı bile rahatlatmaya yetmedi beni. son olarak;okuyacak olan sevgilimin canını sıkacak olsa da şunu belirtmeliyim ki allah eğer varsa ki böle bi durumda olduğunu düşünmek hoşuma gidiyo, lütfen hatırım için bazı insanların belalarını da vermekten çekinmesin. heh şimdi öptüm bye.