adam

günlerden cuma. saatlerden 5. evet sabahın 5i. yerlerden balkon.
balkonda eniştemin hazırladığı köşede oturuyorum. hava aydınlanmış.
kargalar bi o çatıya uçuyor, bi bu çatıya.
gözlerim ağlamaktan şişmiş.
beynim düşümekten bitap düşmüş.
evet biraz da gözlerim yanıyor. birkaç küçük kuş ötmeye başlamış dut ağacının dallarında.
ben yine hayatı sevmeye başlamışım.
rüzgar esiyor.deniz bulanık ve dalgalı.
yağmur yağacak gibi.
sanki bir daha güneş hiç ısıtmayacak gibi.
sen beni bir daha, bir daha ve defalarca bırakacakmışsın gibi.
en çok böyle zamanlarda annemi özlüyorm.
içine hiçbir kötülük bulaşmadan sevebildiğim tek insan.
beni bu dünyaya güç bela getirip, ne yaparsam yapayım sevebilecek tek insan.
sevgiyle olmuyorsa eğer, biz neden annemle yıllarca ayrılmadık birbirlerini silen o kadar anne-çocuk örneği varken? neyse.. işte böyle zamanlarda özlüyorum onu.kendimi unuttuğumda bana kendimi hatırlatan tek şey o belki de.
................
heşeyi sevdim şu hayatta.  şu ana  kadar sevgiyle geldim. hayatımdaki bütün olmusuz şeylere sevgiyle cevap verdim.hiç zararını gördüğümü hatırlamıyorum.
kuşları duyuyorum.
denizin kıyıda patlayışını duyuyorum.
çok uzaktaki bir evin çatısından havalanan karganın kanat seslerini duyuyorum.
yaprakların seslerini duyuyorum.
seni duyuyorum.
nefesin ürpertiyor.
seni duyuyorum. seni deniz kadar hırçın seviyorum.
seni su kadar inatçı seviyorum.
seni ağaç kadar köklü seviyorum.
seni sarmaşık kadar arsız seviyorum.
seni yeni doğmuş bir bebek gibi  saf seviyorum.
seni renkler kadar net seviyorum.
seni bir sinek kadar rahatsız seviyorum.
seni bir yaşlı kadar olgun seviyorum.
seni şımarık bir çocuk kadar anlık seviyorum.
seni hiç ölmeyecekmişiz gibi sonsuz seviyorum.
senin baba olacağın o ilk an'ı seviyorum.
senin kocam olacağın her an'ı seviyorum.
beni öptüğün kadar ürkerek seviyorum.
seni öptüğüm kadar huzurla seviyorum.
ve sen bana gelmiş sevmek yetmiyormuş diyorsun.
söylesene böylesine bi sevginin senin için, sırf seni sevmeye devam edebilmek için yapamayacağı birşey olabilr mi?
......................
ben hep yetinmeyi bilen bi çocuk oldum.
öyle bir genç kız oldum.
biz ekmek almak için evdeki tüm bozuklukları çıkarırken de mutlu olmayı bildik, gülmeyi bildik.
yine yetinmeyi bilen bi insanım. ama bana verdiğin sevgiyle yetinemem.dahasını isterim.
bak hava hiç açmayacak gibi deiştim. şimdi bulutların aralandığını görüyorum.
hayattaki uyumun aynısını ikimizin arasında hissetmek istiyorum.
BİR olmak istiyorum.
sosyal baskılardan kurtulmuş, özgür(nefes alabilen), sağlam, samimi, tamamen art niyetsiz, tamamen içli dışlı,sonuna kadar aşka bulanmış, dingin, duru, taze bir birliktelik istiyorum.o ne demiş bu ne demiş, o şöyle düşünür bu böyle düşünürleri bi kenara bırakarak yaşayalım istiyorum. bahsettiğim şeyler çok uçuk şeyler değil. sen bana bırak kendini, ben de sana.. söylediklerimizden art niyet aramadan yaşayalım.
neyse burası soğuk olmaya  başladı. saat de 6 oldu. şu an sana bunları yazdığım 1 saatlik zaman dilimi içinde hayatta olduğum için mutluyum. seni sevdiğim için mutluyum.
ve sana cennetten başka verecek bir şeyim yok ruhumu gördüğünde..