biri var ki içime işliyor yalnızlığı.
tüm renklerin içinden geçmiş biri yine de yalnız kalabilir mi? renksizliği seçebilir mi?
 yoksa bu gördüğüm benim yalnızlığım mı?
 bi cevap veremiyorsun işte. cevabını verebildiğin şeyleri de zaten böyle sesli sormuyorsun.
 biri var diyorum sana. geceleri soğuk biri.
 gündüzleri bir çocuğun resim defterinin sol köşesine iliştirdiği güneş kadar sıcak biri. öyle biri işte.. sıradanlaşmaya çalışıp bir türlü beceremeyen biri.
bir insanın yalnızlığı bu kadar çökebilir mi bir başka insanın içine. ..susuyorsun di mi?
 sen de bir türlü konuşamadığın için yalnız değil misin zaten. biri var diyorsun, ama bak isim bile veremeyecek kadar korkak yaşıyorsun.
  kum saati gibisiniz. zaman tanecikleri bir senin tarafına dökülüyor, bir onun tarafına ama asla aynı tarafta olamıyorsunuz.
 sus!!!!!!!!! kapat o lanet olası çeneni!!!
 evet zaman geliyor ki, başını omzuma yaslasın istiyorum elini tutup sımsıkı, bak benim de yalnızlığım seninle demek istiyorum. .. bunları şu anda söylemen çok acı, bunları şu anda söylemen çok geç..
artık onda zerre kadar sen yok.
artık onda zerre kadar o yok.
artık onda yokluğun kadar varsın.
 idare et.. ya da siktir et..