nefesim yetmiyor bana artik.
Konusamadiklarim nefesimi kesiyor. Mazgallarim yok. Tikaniyorum bazi zamanlar. Aglamak istedigim günlerden bu gün, arkadasìn babasì 'aglamak gücsüzlük degildir' dedi. Bunu cok iyi biliyordum ama sanìrìm kendime sarìlìp aglamak beni rahatlatmiyordu artìk. Kendimi kendime anlatmak sacma geliyordu. Tanìdìk, güvenli, huzurlu, yalnìz bir vücuda ihtiyacìm vardì. Sanìrìm kimseyi kendim kadar sevemedigim güvenemedigim yalniz ve huzurlu bulmadigim icin, bir baska kucakta aglayamiyordum. Tìkanmìstìm iste simdi. Gider kapanmisti uzun zaman önce.bir betonla kapatmistim üstünü. Patlamaya az kaldi.biliyorum! Sadece bir tek kucak istiyorum. Sadece birini kendim gibi sevebilmek istiyorum. Aglamak istiyorum. Nefesimi acmak böylece...

Yorumlar