LSD

trip 12: .. / .. / ....

evde bunalmıştım. buzdolabında bira ve sararmış bir peynirden başka birşey yoktu son bikaç haftadır. boxerla evde geziyordum, ayaklarımda eski erkek arkadaşımın çorapları. kedim nereye gitsem peşimde dolanıyor, dizlerime sürünüyordu. tutunacak neyimiz vardı birbirimizden başka? hiç..
evimin telefonu çaldığında, sesi yadırgadım önce. ne zamandır çalmıyordu.
arayan Nil'di. kaltak hatunun tekiydi. evimin yakınlarında oturduğu için sık sık karşılaşıyorduk. bayat sohbetlerden sonra sahte gülüşlerle birbirimize veda ediyorduk. aramasına şaşırdım aslında. yine samimiyetsiz bir konuşmanın ardından telefonu kapattım ve apar topar evine gittim. kapıyı açtığında çok mutluydu. sanırım lsd kullanalı 15- 20 dk olmuştu. kafası yerindeydi hemen hemen. bu partilerden sıkılmaya başlamıştım aslında. bana da verdi. ama bu uçuşu ondan önce yapamayacak oluşuma üzüldüm. çünkü bi ton rezaleti gördükten sonra, ilk 10 dakikada pişmanlık duyabiliyordum.

15 dk sonra.
nil kaltağının kafası güzel olmuştu. kiminle konuştuğunu göremiyordum. gülüyordum yaptığı herşeye. evin kapısı değil miydi o çalan? kapıya gittim. uzun saçlı bi adam geldi. onun da bütün söylediklerine gülerek, onu içeri davet ettim. adam odalardan birine girdi. onu takip edecek halim yoktu. nile gülüyordum hala. balkona çıkmış dans ediyordu. şarkı söylüyordu. yanına gidip onu içeri aldım. dönüyordu. birini yakalamaya çalışır gibiydi. tutunmaya çalışır gibi belki. öpüyordu o herkimse. bi kere yanlışlıkla beni öptüğünü hatırlıyorum. bundan 3 trip öncesinde de nilleydim. birbirimizle seviştiğimizi sanıyorum. ya da ben böyle hatırlıyorum. en azından onun bunu hatırlamıyor olması güzel.. susadım ve mutfağa gittim. su, rengarenk akıyordu. ve bir musluktan değil, bir tanrıçanın memelerinden. tuttuğum kirli bardağın bir kadehe dönüşmesini izliyordum. pelerin giymiş bir adam yanıma yaklaştı. ben ona gülümsedim. bana şarkılar söyledi. kendi sesimi de duyuyordum. sanki boş bir odadaymışız gibi yankılanıyordu. pelerini renk değiştiriyordu, zamanı yırtıp, en kötü anların lacivertlerini kanatıyordu. anların kanını içiyorduk. dudaklarımızın kenarındaki suyu bir kertenkeleninki gibi uzayan dillerimizle yalıyorduk.
anların krallığında krala sunulan bir üzümdüm. yeşilliğimin suyunda yıkanıyordu kral. ben hala gülümsüyordum. kral benim gülüşlerimi beğendiğini söylüyordu. üstümdeki beyaz elbiseyi, beni bir çevirişinde siyaha boyuyordu.suyu bitirdiğimde nili gördüm. kahkahalarla bana gülüyordu. buna bi son vermesini istiyordum. yanımdan, tanımadığım bir topluluk geçiyor, beni bir atın üstüne bindirmeye çalışıyorlardı. ama nili burada bırakamazdım. o sürtüğü yine de burada bırakamazdım. nilin saçlarından tuttum. "gel benimle, çok güsel bir yere gidiyoruz" dedim. kızıl atıma tutunan nilin saçları da kızıla döndü. nile sıkı tutunmasını söyledim. mavi nehrin karşısına geçecektik. nil çığlık atmaya başladı. çok mutlu olmalıydı. bir zaman diliminin içinden geçiyorduk. tam nehri geçiyorduk ki uzun saçlı adam önümüzü kesti. "buradan geçemezsin" dedi. farklı bir dille konuşuyordu. anladığıma gurulandım. bizi itti. "bu ana giriş yasak" dedi. direnmeye çalıştık. merakla o anın içini görmek istiyorduk. savaşabilirdim bunun için.

uçuş sona erdiğinde, bunların dışında hiçbir şey hatırlamıyordum. bir hayli bitkindim. başımı adamın dizlerine koymuşum. koltukta öylece uzanıyordum. nili sordum. küvette ayılmaya çalışıyormuş. adamı bir yerden tanıyordum. evet, artık çok daha iyi tanıyordum. adamın ellerinde bir üzüm yeşiliydim. bu bitkinliği, bu kendini kaybedişi bir daha yaşamayacağıma dair söz verdim. bu son uçuştu. bundan sonra lsdye ihtiyaç duymayacaktım. çünkü o adamı, içine girdiğim anlardan hatırlıyordum. o adam hiçkimseydi. o adamı sevicektim günün birinde. bunu hissedebiliyordum..
iniş başarılıydı. herkes hayattaydı. ve hayat güzeldi be!