üzücü

bir adamın kokusunu bütün dünyada arasan yine de bulamazsın.
o adam kendi kokusunun ne kadar erişilmez olduğunu bilir içten içe..
bildikçe daha da saklanır köşesine.
saklandıkça bir oyuna dönüşür bu,
kadın karanlıktan korkmadan o kokunun sahibini arar..
bulsa da onun olmaz bulmasa da..
elleri boş gezegenine geri döner kadın.
içinde kocaman gözyaşı balonları vardır
bir masal anlatır yıldızlarına acısını gizleyerek.
yıldızların üstünü örter uyuduklarında.
ve sabah olmuştur.
gözyaşı balonları bir bir patlamış, güneşi söndürmüştür.
karanlık olduğunda o ordadır.aydınlıktan korkan karanlık kokusu..
adamın kokusuyla aynıdır.
kadın sevinir.
lakin sarıldığı adam değil, kapkara bir boşluktur.

Yorumlar