7

Ruhun çoookk eski ve bi o kadar da gizemli bir ev gibiydi..kapıyı araladım.göz ucuyla baktım.korkulacak bişey yoktu.sessizce girdim.kendine has bir kokun vardı.sarhoş ediyordu.başımı döndürüyordu.kokun beni sana getiriyordu ama kendimden çıkarıyordu.bütün odaları gezmek istiyordum.bütün odalarında uyumak..bütün kırık zeminleri tamir etmek,bütün isli duvarları yıkamak..ama yapmadım.senin bu halindi beni kendine çeken..yaşanmışlığıyla, kırıklarıyla, benden önce gelenlerin bıraktığı izlerle.. kokunu takip ediyordum hipnotize edilmiş gibi..yukarı çıkmak istiyordum.çatırdayan merdivenler biraz korkuttu.ama geri dönemeyecek olsam bile yukarıda bir yerlerde olduğuna emindim ve yanına kıvrılıp dinlenebilirdim.yanında pamuk prensesin olabilirdim..bir koridordaydım..diğer prenseslerin resimleri tozlanmıştı duvarlarda.bense o an hangimiz daha güzel diye içimden geçirmeden edemiyordum. bir kapı aralandı rüzgarla..kokun nefesimi kesti..hızımı kesti..inanamadım seni ilk defa böyle görüyordum aramızdaki kapıya rağmen..çok nettin.ince bir pikenin altında üşüyordun..titriyordun sanırım.yüzünü göremedim orda..sadece kalbin vardı.sıcaktı.yanına uzandım.boynuna bir ben bıraktım.o anı unutamadım.yüzünü dönmedin bana.sadece sarılmama izin verdin.uyuyup kalmışım başımı sırtına yaslayarak..seninle uyuyoruz ruhunun en üst katında birbirimizin kurbağası oluncaya kadar..