yatağın bir ucunda oturuyosun..
kirlenmiş bir çarşafı kaç kere daha kirletebiliriz birlikte..
bir ucunda yatağın benden arta kalanlar...akbabalar gibi bekleyen bir gece..
saatlerin geçmek bilmemesine sevinirdik bi zamanlar..
şimdi başka günahların sularında boğulmaya can atıyorum..
çarşafı ters çevirip devam ediyoruz kirletmeye..
soyumuz tükenene kadar canımız yanıyor..
ağlarken duymuyorsun, duymuyor ay nefesimi..
temiz bir yerim kalmayana kadar tüketiyorsun..
gece, kalan kemiklerimi yiyor..terimi tüyleriyle kuruluyor..

bu kulenin dışında beni bekleyen yok..
saçlarımı salsam olabildiince kızılken ay gibi,
ama yok...orada benim kahramanım yok..
çok uzakta..varlığının bir kurtuluşa sebep olacağını bile bilmeyen emekli bir prens.

yok.

yokluğumu bulduğumda ismimi fısıldayacak..yok.
sevmeyi silmişken tarih, benimle sadece tenimin kokusunu içine çekip uyuyacak yok<<<