iç dökümü..

yazmak isteyip yazamadıım,
yazıp sildiğim ne varsa hepsi sensin..arada bir üstü tamamen kapalı yazmaya çalıştıklarımsın..açığa çıkarmaya korktuum bi duygum gibisin.çok çetrefilli yolumsun.ne yapsam bilmiyorum yani bu ellerine ayaklarına taş bağlayıp denize attıım duygularımı kurtarmadan yaşayabilirmiyim..bir zaman boşluğunda seni yakalayıp öpmez miyim en ince sesinden..aslında bu kadar korkak olan ben değilim ancak korkutuyor beni başka bir cümleye ölesiye bağlanan bir virgül olman...gel de bitsin sualler!


bazen, bir an bir ömür yapamadıımız şeyler için verilir bize..
(remember)

Yorumlar